اين سومين پوشينه كه رزمنامه ي رهايي نام گرفته است، ده گفتار سومين دوره ي شاهنامه شناسي را در بر دارد. از اين پيش، گفتارهاي دهگانه ي دو دوره ي پيشين، با نام هاي نهادنامه ي داد و خرد نامه ي خرمي، در نشر گويا به چاپ رسيده است. «اي دانشي­مرد! شتابزده مگوي كه ديو هرگز در جهان نبوده است؛ ديو پندارينه است. ديو نمادين است. سخني است رازورانه از مردم بد. مردم اينجا در كاربرد و معناي كهن واژه است: انسان: از كسي كه از يزدان سپاس ندارد.