اين سومين پوشينه كه رزمنامه ي رهايي نام گرفته است، ده گفتار سومين دوره ي شاهنامه شناسي را در بر دارد. از اين پيش، گفتارهاي دهگانه ي دو دوره ي پيشين، با نام هاي نهادنامه ي داد و خرد نامه ي خرمي، در نشر گويا به چاپ رسيده است. «اي دانشيمرد! شتابزده مگوي كه ديو هرگز در جهان نبوده است؛ ديو پندارينه است. ديو نمادين است. سخني است رازورانه از مردم بد. مردم اينجا در كاربرد و معناي كهن واژه است: انسان: از كسي كه از يزدان سپاس ندارد.
0 نظر